FESLEĞEN

Kaş’taki toprağından alıp
İstanbul’a zorla göç ettirdiğim bir fesleğen
Pencere arkasında kesilmiş yerini beğenmedi

Güneşte görüyordu üstelik
Suyunu eksik etmemiştim
Üstüne titriyordum nafile

Fesleğenim yaprak yaprak dökülmeye başladı
Her bir yaprak bir gözyaşı gibi döküldü

Cılızlaştı, kurudu
Boynunu büktü
Toprağına gömüldü

Yerini beğenmeyen bir fesleğen
Tüylerimi diken diken etti
Çünkü ben de beğenmiyordum aslında yerimi

Aynaya baktım koşarak
Dökülen yapraklarımı gördüm
Kaç bardak su içtim
O fesleğenin üstüne kimbilir



Cihan Demirci

2003 İstanbul-Kaş